Ruhuna uzansana! Şiiri - Mustafa Cilasun

Vurma ne olur mızrabı
Perdelerde bekleyen hicranı
Güfteyle husule gelen aşkı sevdayı
Sukuta hasredilen manayı, sabır ve kanaati

Geçen yıllar neyi anlattı
Kan hiç durdu mu hilkatiyle aktı
Gözler bilmem ki hangi kıvamda baktı
Akıl mutlaktı, mükellef olmakta onunla haktı

Neden yalnızlık hicrandır
Yarsız olmak ne kadar sancıdır
Sevda tenlere hasredilen manamıdır
Aşk nerede saklıdır, anmak ne kadar vuslattır

Geceler hicrana bir adımdır
Uyumak an için terki diyar mıdır
Zihin niçin vardır merak aranmak mıdır
Mantık, insan kimliğinde ülfete adanmak mıdır

Unutma ne yapsan dönecek
Sukut dürülecek, haşyet gelecek
Bizarlık nüksedecek, kalbin titreyecek
Nefsin mahcubiyet içinde umut için bekleyecek

İnsansan âdemle anlamlısın
İbrahimi olmak için ne kadar farksın
Şeri şerifte ne bulmaktasın çok mu uzaksın
Korkular için nefes alan can mısın ne yapacaksın

Dünü hatırla, günü anla
An için azimetle konuşsana
Hayatı mesnetsiz yaşamakta sanma
Aklınla ayıkla, iradenle rahatla nefsine yaslanma

Âlimle cahil insandır Hakla
Vasıf şayet farksa durma sayıkla
Nitelik için nefesleri sakla asla hayıflanma
Kalbini anla, ruhuna uzansana, boşlukta yaşama

Emanetin nevinden korkma
Tevdi edilen hasletleri unutma
Nisa kimliğinin zarafetini hassaten anla
Lakin tutukluk yapma, mantığını iaden için zorla

Yönetmek nedir bir sorgula
Sabır içinde asla yersiz boğulma
Gayretin neticesini hafife alma rahatla
Kanaati suskunluk sanma, hamdı unutma Hakça