Ruhuna dokun.
Kalbine danış ve sessizce sor,
Bana sormadan önce.
Neler bizi değişti diye.
Aşkının işkenceleri,
Acıları değişti bizi.
Daha neler neler...
Masumlar gibi gözlerime bakma,
Biliyorsun sana olan sevgimi.
Bir zamanlar kutsal bulduğum,
Sana olan hisslerimi.
Sen benim her anımdın,
Dün bugün yarınımdın.
Aşk gözüyle baktığım,
Her saniye gördüğümdün.
Öyle yakındın ki bana,
Tebessümün dudağa olduğundan yakın. Hisslerin yürekteki derinliğinden,
Derindin hayatımda.
Bağışladım sana yüreğimi,
Avucunda yaşadım ömrümü,
Ama şimdi sen nerede?
Ben neredeyim ve aşkımız nerede?
Biliyor musun?
Neye dokunduysam,
Gözlerimde sen oldu.
Seni hatırlamamak için,
Odamdan çıkamadım.
Bütün mekanları,
Seninle birlikte bir defa gitmişsek bile,
Kendime yasakladım.
Ama senden vazgeçemedim .
Yüreğimi unuttum bile,
Seni unuttuğumu düşünürken.
Bunları kim yaşasa yıkılmaz mıydı?
Yıkılmaz sadece taş olan kalbi.
Şimdi kim daha çok sevdi ?
Kim daha çok değer verdi?
Bunu ruhuna dokunarak...
Kalbine danışarak vicdanına sor.
Kayıt Tarihi : 7.7.2012 20:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)