Ruhuna El-Fatiha Şiiri - Murat Akbaş

Mana denizinde,
Bir alık...
Düştüm olduk...
Bir balık,
Keramet sen de midir ki?
Vermediklerini sorarsın...
Verdiklerini bilir misin ki?
İçinden bir ses!
Ey vicdan, vicdan...
Zaman ve mekan...
Sanadır ey insan...
Manayı bilmezsin...
Manayım dersin...
Şirke girersin bilmezsin...
İki kapı arasında...
Dönüp durursun...
Kendini bilmezsin...
Seni beklerim...
Bekleyenlerin en hayırlısıyım...
Ben senleyim...
Neden sen bende değilsin...
İlim, irfan seni bana getirir...
Daha ne dolaşırsın münafıklarla...
Dünya bir andır...
Ne çok değer verirsin...
Anahtarı sorarsın...
Son resul söylemedi mi?
Duvardaki kitapta;
Seni bekler...
Yaşamak ister canlarda...
Gözün görmez,
Vurdum duymazsın...
Bu aklı boşuna mı verdim?
O aklı işlet...
Yoksa davarlardan olursun...
Garip Murat`a yazık olur...
Ruhuna el- fatiha...