Ruhun sokulduğunda yüreğine

Ruhun sokulduğunda yüreğine…

Bir ölüm oldu geceler, duygularım boğuluyor.
Sanki bir uçurumun, en tepesinden düşüyorum.
Tenindeki ruhun unutmuş, sevdama sokulmuyor,
Zemheri gecelerin, suskunluğunda üşüyorum.

Kollarımda anlamsız bir boşluğun ağırlığı var
Varlığım dökülüyor sanki kayalıklardan,
Vurgun yemiş duygularım ruhumu hep boğar.
Kaldıramaz bu yürek, kanar yaralarından.

Uykularım beni terk edip, hayallerimi çaldı.
Gönül yorgunu bu tenim, sevgine hasret kaldı.
Umut dağlarıma yağmaz oldun, gönlüm sızladı.
Enkaz misali darmadağınım, bakışlarım suskun.

Sen sol yanımdın, bu ömrüme can suyu oldun.
Bu hayat senle güzel, sanki bu sevdamın gizemiydin.
Mis kokan tenindeki varlığınla, gönül bahçeme kondun.
Ruhum sokulduğunda yüreğine, hep benleydin.

Oktay ÇEKAL
16.02.2015-01.51