Ruhun seyrindeki
bahar manzarası geçici,
taze fırça darbeleri almış
eşsiz renkte bir tablo
özenle korunmalı.
pencere önünde beklemekte
gençliğimiz ;
bahçemizin hazana erişini
izlemek için mi?
düşkün olduğumuz ,
kırgın olduğumuzdu
bizim bizden esirgedigimizi
bize kim bağışlardı ?
samimiyetsiz sözler
yapay bir ırmağa benzer
sandalıysa ; çürük güvenmemeli.
hafif bir rüzgar esmiyor
uzaklardan o ses duyulmuyor
susup kaldık kıyımızda.
zaman öğretiyor
mutluluğun kıymeti
eldeyken bilinmeli
yarına erteleyince
ümit vadetmiyor.
13 09
21 12 2017
Nuran Karaca
Kayıt Tarihi : 21.12.2017 15:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/21/ruhun-seyri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!