Beden sancıdan kıvranır…
Ruh ise, kıvranan bedene acır içten…
Düşlerimiz vardır bizlerin, olmayacağını bile bile…
Deniz resmine bakarak, su kovasına olta atmak gibi…
Arayıştadır bedenler, arar hep kendini besleyecek olanı…
Oysa her doyum, zamanla tekrar aç kalacaktır…
Ruhun doyumu ve arayışı ise başkadır…
Ne bedenin açlığının doymasına benzer…
Nede zamanın kısıtlı olmasına…
Yaşlanmayan tek ruhumuz…
Ne kırışıklıkları vardır, nede makyaja ihtiyacı var…
İnsan bilmeden hep cisme yatırım yapar…
Cismin güzelliği, sadece başka bir cismin güzelliğine ayna…
Oysa, bu olmamalı verilen hayatımıza eklediğimiz…
İnsan, ruhunu güzelleştirmeli…
Ruhu çirkin olanın, cismi kaç dünya altını eder?
Ruhun güzelleşmesi ise, ‘’AŞK’’tan geçer…
‘’AŞK’’ sihirli bir kelime, tüm cismi ayaklar altına alan, İlahi emir…
İlahi Emri duymanın tek yolu ise, ‘’RUHUN SESİNİ’’ dinlemek…
Ve, ‘’BEN SENİ SEVİYORUM’’ diyerek, secde edilene dile gelmek…
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 2.11.2013 03:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!