korkunun ecele yok bir faydası
eninde sonunda yiyor hep başı
ha bugün ha yarın fark etmiyor ki
aradıktan sonra var çok nedeni,
şu dünya sanki bir yalanın çarkı
döndükçe dönüyor neyine kaygı
biz varız ya bizler şu insanoğlu
hiç bir farkımız yok bir yemden gayrı,
şu ömür denilen hayata dair
ne ararsan ara hepsi bir kahır
istediğin kadar umuda sabır
ellerin yine boş bekleme hayır,
kandırılmak bize mahsus icabı
şu din denilenin binbir icadı
dalmışız bir kere çıkmanın şansı
sıfırdan bir sıfır boşuna çağrı,
doğmuşuz bir kere iniş zaruri
ne yapsak nafile sonumuz belli
gün ve gün ay ve ay yerken yılları
geriye tek kalan ruhun posası...
* Berlin,01.05.2018*
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 1.5.2018 09:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/01/ruhun-posasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!