Ruhun Müziği 4 Şiiri - Recep Uluçay

Ruhumu yağız bir sancıyla karşılardı tenim
Nefes alıp vermek… Ah o kutsal (!) ritüel
Baştan sona çılgın ve bir o kadar kara
Belki de karların yağışı kadar güzel

Bir hatıra bırakmalı gecenin dudaklarına
Tenimi yavaş yavaş dağlara bağışlasam
Erebilir miyim bilemem bu dünyanın sırrına
Kâhinlerin cinnetini ruhuma aparsam.

Bir ses böldü beni, ne uzak ne yakın
Ne bir kadeh içki ne bir içim sigara
Dudaklarımdan düşen kahkahama bakın
Çağırıyor seni bak bu amansız kumara

Büyür orda ruhum, büyür orda matem
Hayatı sayfa sayfa anlatsam ne fayda
Bir hüzün gelip çattı, buydu işte hikâyem
Buruk bir gülümseyiş yorgun dudaklarımda

Gördüm, ki görmek başımda bir çaresiz yük
Bildim, bilmemek bir yaşamlık teselli
Hatırlamadan olur mu ey esrik yürek
Şehrin köhne ruhunda solan o karanfili