Bir amansız boşluk, bir ölümsüz lanet
Tuttu getirdi beni dünyanın kıyısına
Kalabalıktan kaçan şu içli sükûnet
Gecenin hüzün dolu hatırasıdır bana
Ruhum, rüzgârların iflâh olmaz çocuğu
Fırtınaların o delişmen mirasçısı benim
Dudaklarıma bağışlanan bu baldıran, bu ağu
Beni boranların uykusuna götürecek bilirim
Şehirlerden kaça kaça kalbim sana sığındım,
Göğsümde hasretiyle o uzak ülkelerin
Dünyanın gailesiydi reva görülen yazgım
Oysa bulutların müziğini ne kadar çok severdin
Bana layık değil ki bu çılgınlık, bu davet
Adına hayat dedikleri bu fani misafirlik
Tenime zimmetlenmiş bu kırılgan iskelet
Sanki ruhuma atılmış bir iftira, sefillik…
Zamanın urganıyla ipe çektiler beni
Bir yanım cennet-cehennem, bir yanım sanki berzah
Güllerin kokusuna hasret koydular teni
Yaşamaktı ömrüme miras kalan günah.
2020 - EYLÜL
Kayıt Tarihi : 25.9.2020 21:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!