Ruhun Mührü Şiiri - Onur Mecit

Bazen rüyalar karşılaştırıyor beni kendimle,
Hislerimi canlandırıyor,
Belki gerçek değil,
Ama beni yine de mutlu ediyor gördüklerim.
Anlatamam kimseye gördüklerimi,
Gördüklerim benim gerçeklerim olmuş,
Gerçekleri söyleyemem kimseye,
Benim dünyam rüyalar olmuş.
Bilseler keşke içimdekileri,
Mecnunu kıskandırır o hisler,
Ama susmak gerek,
Zamanı değil yürümenin,
Uyumak gerek,
Uyanmanın da zamanı var,
Daha sabah olmadı,
Güneşe özlemim çok.
Sesin kalbimi düğümlemiş,
Çözülemez mührü vurulmuş gönlümün,
Her ne kadar basitte gelse,
Anlamsız da gelse duygularım,
Benim hislerim,
Tarif edemediğim bir şey,
Lügatımda olmayan kelime,
Ancak şiirler dile getiriyor,
Kalemin ucundaki mürekkep, sonu anlatıyor.
Artık sensiz yaşam olmaz gibi geliyor bana,
Yaşam elsiz, ayaksız ve hatta dilsizde çekilir,
Fakat yürekteki ateşin sönmesi,
Hayat ışığının gitmesi,
Havam nefesim dediğim, senin yokluğun
Sensiz yaşamın çıplaklığı bu.
Hayatta hep korkularım olmuştur,
Seninle tanıştım tanışalı,
Can alıcıya kafa tutacak cesareti verdin bana,
Ölümün soğuk demirini erittim sayende,
Yalnızlığın ummanındayken,
Seninle yolumu buldum,
Günlere zamanı seninle verdim.

Rüzgarın gölgesini göremeyiz,
Gülün kokusunu anlatamayız,
Yaşamı tek kelimede tarif edemeyiz,
İşte benim için sende böylesin,
Fani hayatımdaki yerin,
İlahın bana bahşettiği yaşam kadar sınırlı belki,
Ama sen hep ruhuma mühürlenmiş dünyanın en güzel büyüsü olarak kalacaksın.