RUHUN MERCEĞİ Şiiri - Cağlar Akarsu

Ruhun Merceği
...
Bir gece vakti tüm akılları aştık-aştık.
İçimizden çıkarmaktı ruhumuzu,
Bizler tüm fikirlerimizi elerken,
Süzgeçlerimiz çeşitli raflarda asıldı,
Bazen ince kevgir oldu altına geçirmedi,
Bazen kalbur oldu hepsi döküldü, ...
..
Akıl ve insan ayrı taslarda,
Düşünceler bizi aldı da götürdü,
Soyut olan her şeyde manalar gizli,
Tutmak istedik, gecelerdeki anlamları,
Maşalar ellerimizde, kaldı.
......
Tutmak istedik, geceleri anlamları,
Uçup giderken tüm fikirler dolu dizgin,
Bazen, arkasından baktık hiç yakalayamadık,
Somut olanlar net görünüyordu,
İşledik ülkemizde ki tüm taşları,
Bazen hep yerde çakıl taşı kaldı,
En güzeli beyaz mermerleri aradık,
Halbuki taşımaktı niyetimiz zihinlere,
Çekişmeler, gün boyu içimizde büyürken,
Kendimizle çelişkilerimiz hiç bitmedi,
Düşünceler ayaklarımıza “ çelme” oldu,
Yapmak istediklerimiz hiç yapamadık.

.....
Süzmek için gün boyu uğraştık,
Akıl; bir anda, isyan etti, anlamlara,
Ruhun derinliklerinde kaldı, coşkumuz,
Yardımcı oldu tüm fikirlerde
Her gece yıldız çiçeklerini topladık,
Işıklar merceklerde parıldadı,
Kaybettiklerimizi başka-başka yerlerde bulduk.
Ellerimizde şeffaf bir küre,
Dünyadaki insanları, hep içinde gördük.

.......
2003 /mart /cağlar akarsu