Dokunmayın bana. Bendeki, ölümün ince
iplikleriyle donatılmış, kadifeden bir kefendir.
Beyaz, bembeyaz bir ruh, kök kurdunun
tutsak aşkını saklar bedeninde.
O küçük bedeni, sığmaz kefenin ince ipliklerine.
Çürür, koparır ruhunu ateşle büzüşmüş aşk.
İnletir o, gizindeki bakışlarını.
Her göz kırpışımda ipliklerimi dökerim ben.
Kaosun yüce mevcudiyeti adına,
sormayın bana, bu kavga neyin uğruna.
Ömer Hatipoğlu
Kayıt Tarihi : 14.10.2019 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!