Ruhun hicran damlaları, yalnızlığın insi ...

Sinenin sır perdeleri vardır
Sukut içinde demlenen ardır, feryadı duyulmayan meyandır
Yaktığı aşikâr olmayan nardır, halin risalesinde ki gamdır, umuda muhtaç kıvamdır
Emeli dışlayan niyazdır, ihsan için ruhunu hasreden vicdandır, mizanı önceleyen dimağ tır

Nefsini hükümdar kılan zavallıdır
Zalimin kararan izanında asilik ve bağyilik, cehaletiyle ithamdır
Mazlumun sahibi Allah’tır, vekâleti inşirah ve ihlas üzere sadık olan vicdandır
Kul olmak, yar için tasattukta bulunmak, canı vakfetmek için kuşku duymamak aşk-ı sevdadır

Kispet içinde, riyakârlık barınmaz
Anlaşılmadıktan sonra ezberle, izan barışmaz, tasavvur oluşamaz
Hesapsız yol olmaz, yolcu bu divaneliğe dayanamaz, avare olmak aşka bahis olamaz
Akıl yol için, vicdan ruh için, gönül maşuk için nefsin hengâmesine bırakılmaz, his taşıyamaz

Dünya ne kadar yalansa
Ona bel bağlayan nefsiyle barışık yol alıyorsa, uyanmıyorsa
Zevki sefası için hala çırpınıyorsa, nur olmaktan maksatlı kaçıyorsa, hakkı bilmiyorsa
Aklı ve vicdanı hatta izanı kapalıdır, ruhunda derin bir ıstırap vardır, gönlü tutsaktır, hala yaşıyorsa