Ruhun Gölgesi Şiiri - Cahit Karayılan

Ruhun gölgesi kovalıyor beni
Kaçtıkça kaçıyorum
Arafta bir yerde yakalıyor
Ve hesap soruyor benden
Neden kaçıyorsun benden ?
Neden kaçmayayım ey ruh?
Hüzünleri biriktiren
En olmadık yerde
En olmadık zamanda
Beni köşeye sıkıştıran sen değil misin?
Bedenimi geceden kaçan gündüz gibi
Besmeleden kaçan şeytan gibi
Yoran sen değil misin?
Ey ruhum!
Toprağın altındaki karıncalar bir dile gelse aahh...
Şu bulutlar,şu yağmur bir dile gelse...
Makamından sürgün edildiği için Adem bir dile gelse..
Leyla hikaye...
Şirin hikaye..
Mecnunu yakan sahranın kumları kendinden utanmaz mı sanıyorsun?
Dağları delen Ferhat'ın gürzü çatlamaz mı sanıyorsun?
''O'' merhamet ummanını bir görsen
Hepsi fedaya razı olur ruhunu kurbanlık bir koyun gibi
Ey gölge-i ruhum!
Yunus!un dergahına alınmayan eğri odunların vuslatını nerden bileceksin?
Demedim mi sana ey ruhum?
Gölgende sakla beni
Sakla da kimseler görmein
İnzivaya çek tüm arzuları
Çünkü;inzivaya razı olur da bu gönül
Kırıklığa razı olmaz,
Vuslata razı olmaz.
Ey gölge-i ruhum!
Sen sakla beni koynunda
Sakla ki;
Yunus!un dergahında beraber yanalım.