Tutsaklığını anladım sonunda.
Özgürlükte hakkın.
Yalnızlığıma ortak sen olmamalıydın.
Ruhunu azat ettim dün gece,
Ben de senin gibi özgürlüğe kavuştum.
Şimdi sen kendi dünyan da hür,
Ben kendi cehennemimi yaşıyorum.
Sen varken böyle değildi,
Akşamları sohbetlerimiz olurdu yıldızlarla.
Rüzgârla söyleşirdik,
Selamlar gönderirdim sana.
Saçlarımı okşardı nefesin,
Bense kokunu alırdım esintide.
Artık tutsak değilsin sevdama,
Ve ben şimdi başladım,
Yalnız yaşamaya…
7.4.2008
Kayıt Tarihi : 9.4.2008 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!