Vurunca ruhun,
Gözünden sımsıcak vurunca bana;
Diniyor içimdeki keskin fırtına...
Doğunca ruhun,
Bakışından ışıl ışıl doğunca bana;
Gidiyorum arkamı dönüp zindana...
Dokununca ruhun,
Dokununca omzundan sağlamca bana;
Elveda ediyorum yatak yorgana...
Fışkırınca ruhun,
Pak pak fışkırınca dilinden bana;
Arınıyor yüreğim baştan sona...
Yağınca ruhun,
Dudağından ince ince yağınca bana;
Can geliyor bahçemin açelyasına...
Dökülünce ruhun,
Dökülünce kaleminin ucundan bana;
Parlıyor fenerim çılgıncasına...
Boşanınca ruhun,
Gülüşünden boşanınca bir anda bana;
Uzuyor bahçemde fulya boyuna...
Değince ruhun,
Sesinden sımsıcak değince bana;
Eriyor karlarım hep yana yana...
Akınca ruhun,
Serin serin akınca sözünden bana;
İçiyor yüreğim hep kana kana...
Hep söylüyorum:
Ruhun bambaşka, vurgunum ona...
(Van. Aralık 2023)
Kayıt Tarihi : 14.12.2023 10:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!