Ruhumuz şad olsun Şiiri - İlyas Gültekin

Yağmurlu bir gecede başladı isyan-ı feryadım,
Yokluğunun her zerresini döktü bulutlar üstüme,
Ziyan olduk demek dilime hak mı diye düşünürken,
Boğuldum sensizliğin esaretinde.

Eridim yok oldum çaresizlik için'de,
Senden kalan resimlere sarıldım,
Bir nefes, bir koku aradım gülen sûretinde,
Yok oldum sensiz takvimin yaprakların da.

Ölüme meydan okudum seni benden aldı diye,
Feryad eder mi bir kul Rabbim canımı al diye,
Sözler sustu gönül zaten bi'çare,
Mahvoldum mezar taşının üzerinde..

Kaybolma diye çok yalvardım Rabbime,
Öldü diyenlere düşman gözüyle baktım,
Olmazdım, yapamazdım sensiz hiç bir hikâyede..
Silindim sensiz tüm kelimelerin harflerin de..

Mum alevi nasıl meydan okur yanardağ gibi acıya,
Nasıl dayanır kalbim senden kalan sancıya,
Uzat ellerini muhtâcım işte avcundaki sıcaklığa,
Üşüdüm dondum sensiz kalp otağım da..

Korkular sardı etrafımı ya sesinde terkederse kulaklarımı,
Hangi su yeşertir senden sonra solan
yaprakları mı,
Yalvarırım dön gel geri ver bütün sevinçlerimi,
Okyanus'a döndü sensiz yanak çukurlarım..

Biliyor musun;
Sana öldü, bana yaşıyor dediklerinde anladım.
Etrafımızda görünen ama hiç görmeyenler vardı,
Biz yine her zaman olduğu gibi kimsesizdik..

ŞİMDİ....
Senin o mezarda benim bu dünyada
ruhumuz şad olsun...
Bu cihanda bir olamadık belki,
Öbür cihanda kavuşmak umudumuz olsun..
Abim hakkım sana içemediğimiz anne sütü gibi helal olsun....
Mekanın yüreğim, mekanın cennet olsun...

Sevda yelleri kaleminden...