Siz hiç sonsuzluğa dümen kırdınız mı sonunuzu düşünmeden ?
Ben bir defa yelkenlerimi açtım batmayı göze alırcasına
mürettebatsız atıldım dev dalgalara yalnız deli ruhum vardı azgın suların arasında
Sonra baktım uzaktan yaşadığımız hayat denilen ''lego''parçasına
Uğruna ne çok parça takıp çıkardık bu puzzle'ın uğruna
sonunda bir puzzle eksik olduğunu anlayınca çıktım bu dipsiz yolculuğa
kim diye sorarsanız şimdi bana
o puzzle ruhumdu diye haykırırım her solukta.
Alkış ve kalabalıklar arasında sıkışmış asi ruhumdu
ve oyunun parçasıydı, anladım en sevenlerimin bile maskelerle yalandan gülümsediğinde bana
Ama
Ruhumun yelkenlerini açtım sana ey Dünya !
Sen beni sıkıca sarmasan da
Geliyorum koşarak sana
Pusulasız ,dümensiz sessiz sislerin arasında...
Alihan Altıtaş 2
Kayıt Tarihi : 4.4.2019 10:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ruhumun yelkenleri kitabı sayfa : 68
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!