Ruhumun Türküsü 1 Şiiri - Çetin Akyıl

Somonlar denizin derinlerinden soylarının devamı için ölümüne bir yolculuğa çıkarak sığ sulara geliyorlar.
Yavruları sığ sularda güvenle doğsun ve gelişsin diye.
Yavruları için göze alıyorlar ölümü.
Sazanlarda öyle,yavruları için güvenli bir yer ararken ölümle dans ediyorlar.
Güzellerim,çocukları için ne büyük riskler alıyorlar,seviyorum onları.
Çocukları için yaşanabilir bir dünya kurmak için çalışmak,bunun için yaşamak ve ölmek.
Aşagıladığımız sazanlar kadar olalım yeter.
Doğadaki tüm hayvanların soy sevgisi hep derinden etkilemiştir beni.
İnsan soyunun kendi soyuna olan nefreti ve kini insanolan herkeste derin yaraların açılmasına sebep olmuştur.
İnsanım diyenlere ve insan gibi yaşamak istiyorum diyenleredir sözüm
Erdem yolunda yürüyenleredir sözüm.
İnsanlık için ağlayan ve onların gülmesine hayatlarını adayanlaradır sözüm.
Ruhum yolda bilgelerden türküler duymuş,yolculara seslen dedi,duysunlar
Duysunlar beyaz sayfalara kanla yazılan türküleri.
Ve başladı ruhum ezgisini söylemeye,kulağı küçük gönlü büyük insanlara
Ne güzeldir runu eğilmeyen özgür insanlarla haşır neşir olmak,
yüreğinde yara olan,erdemli insanlarla bilinmedik yollara çıkmak,
cinneti göze alıp himmeti bulmak
Uçan herşeyi sevmek ve uçmaya çabalamak ne güzeldir.
Sağlıklı ve tok ve gülen çocukları öpmek sarılmak onlara.
Canlı cansız herşeye duyulan karşılıksız sevgi,aşk ne güzeldir.
Ne güzeldir renkleri sevmek,mevsimleri sevmek.
Özellikle kışı,baharı siyahı ve beyazı ve de yeşili maviyi sevmek.
Derin sularda yüzmek,ve doruklara tırmanmak,türkü söylemek,
Utanmak,ağlamak ve gülmek ne güzeldir.
Yiğitliğe özlem duymak ve herkesin sustuğu yerde konuşmak
Hatta bağırmak korkmadan,ne güzeldir
Güzeli iyiyi tanımak kolaymı çirkini ve kötüyü tanımadan
Ruhum aklıma fısıldıyor,çirkini tanımayan güzeli hiç tanıyamaz
Bilgelerden çok sık duymuş bunu,öyleyse zamanıdır çirkini tanımanın.
Öğrenmek ve idrak etmek için yaşamamaktır çirkinlik
Öğrenmek ve idrak etmek istemez o
Uzaklara bakıp gözünü yormak istemez
Şüpheden nefret eder
Bilmez şüphenin sıradışı zekaların anahtarı olduğunu
Bilmez şüphenin olmadığı hiç bir yerde gerçek bilginin ve gerçek düşüncenin olamayacağını.
İdrak etmek için yaşamaz o
Zira çok çalışmak,yürümek,tırmanmak,derinlere dalmak gerekir idrak için.
Zor zanaattır idrak,zor olanı sevmez çirkinlik.
Sessizdir çirkinlik,erdeminden değil,korkaklığındndır bu
Zulme boyun eğmek
Güçlünün borusunu öttürmek
Konuşulması hatta bağırılması gereken yerde başını öne eğmektir çirkinlik.
Yakışır onlara saatlerce flamingolar gibitekayak üstünde beklemek.
Yakışır onlara itaat etmek,eğilmek ve el etek öpmek
Bilmez onlar insan soyunun konuşmayı milyonlarca yılda öğrendiğini
Bilmez onlar erdemin haklının yanında olmaktan aldığı hazzı
Başkasının yolunda yürümektir çirkinlik
Sevmez sonsuz denizleri,derinlikleri
Korkar gök maviden,mavi rengi sevmez çirkinlik
Doruklar korkutur onu
Yükseklikten,yüksekte olan her şeyden nefret eder çirkinlik
Zira alçaklığını farkettirir ona en küçük yükseklik
Korkaklıktır,cüret etmemektir çirkinlik
Oysa cesret,en kadim asaletidir insanın,bunu bilmez o
Asiye çıkarır yiğidin adını
Korsana çıkarır gözü pek denizcinin adını
Nefret eder eski,yeni korkuların üzerine gidenden
Zira hor görür tepeden bakar onlara casaret
Cüret etmek,ya sen ya da ben demek
Zalime ben bunu yapmam demek
Bunu sana yaptırmam demek
Ben özgürüm demek,defol demek
Zincirleri çarpmak zalimin suratına
Çirkinliğin kutsal kitabında yeri yoktur bunların
Onun tanrısı özgürlük düşmanıdır
Sevmez özgür olan hiç bir şeyi çirkinlik.
Ruhunu ve bedenini esir alanı dost bilip
Sırıtmayı gülme zannetmektir çirkinlik
Köleliktir o,kurtarıcı beklemektir
İstemez insanın kendisini kurtarıcı görmesini
Zira bilir sonunun bu olduğunu,oysa onun bilmediği öyle bir şey var ki,insan soyunun en büyük asaletidir bu
Zincir düşmanlığıdır bu asaletin adı
Kurdu köpekten ayıran da
İnsanı insanın evcil hayvanıyapmaktan alıkoyan da bu asalattir.
Oysa parayla,yalanla,güçle takılan asaletlere tapar çirkinlik
Siyahı,geceyi ve karanlığı sevdiğini zannederdi bir zamanlar
Sonra anladı gecenin gündüze gebe olduğunu
Sonra anladı en uzun gecelerin bahara aşık olduğunu
Şüphenin alacakaranlığı sevdiğini
Erdemin gecenin dinginliğinde çiy getirenrüzgarları beklediğini
En karanlık anda en uzak yıldızların görülebildiğini farketti ve
Nefret etti siyahtan
Oysa çok uzun süre korkutmuştu ölümün karanlığı ile insanlığı
Hayatı ölümüne sevmek ve ölümden hiç korkmamak,budur insan soyunun erdemi ve asaleti.