Yüreğim keder taşır,
Yorgun günler damıtır ruhum.
Nefreti, kini gönlün çeker,
Sabırla ak-pak olur kalbimin mihenk taşı.
Beş vakit avuçum da terleşir,
Bir ceylanın ürkek bakışı.
Bir ben, bir de O
Söylemiyor dilim adını.
Her çile çekişimde,
sensiz düşer cemren gönlüme.
vakitsiz mısra olur gönlüme akar,
Kimi zaman nabzımı tutup ruhumu emer,
Boş bulduğu vakit beyaz atlı olup,
Beni benliğimden çalar.
Ey sevgili yar !
Ruhumu tut, yüreğimi avuçla
Gönlümü yorgun adımlarla arşınla.
Varsın
Bedenim alem olup depremler yaşasın,
Ruhumda üşeyen aşklara merdiven dayayıp,
Gönlümdeki sevdalara gem vursun.
Bir ateştir gönlüme düşen,
Hüzünlü aşktır ruhumda depreşen.
Ey yar !
Meçhule giden bir dargınlıktır,
Hayat uçurumundaki sonsuz yolculuk.
Gönlüme nakşedilen mekanın öksüzlüğü,
Yüreğimde ölen gariplerin hüznü,
Bitsin bitsin artık,
Meçhule giden dargınlık.
Ey sevgili yar...
Kayıt Tarihi : 9.10.2000 03:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!