Kırılan sadece kalp miydi?
Ruhuma onun gelişiyle doldurduğum yaşama sevinci.
Yürüdüğüm yolda, indiğim merdivende, kokladığım menekşelerde,
büyüsünde kaybolduğum kızıl bir gün batımında
içtiğim çayda, uyuduğum uykuda bile olan ‘Sen’ hayalim.
O öfkeli, kırıcı sesinde yüreğinin en saf halini gördüğüm.
Sesini içime çekip hapsetme çabam,