sen ruhumun kıyısına demirleyen,
sessiz rüzgarlarının
kıyılarıma vurdugu saatteyim.
yoklugunda ruhumda
ne mevsimler öldürdüm,
yoklugunda çogalıp,
varlıgımda azalanım,
içimde ölen sensizliginin göz yaşlarına dokun...
anla/ma/yanım
içimdeki gülüşlerini, öldürme
senli düşlerini doldur/dugu bir kentte,
çırılçıplak seviş/lerimsin....
Kayıt Tarihi : 10.4.2014 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!