Ruhumun Kıyılarında Vakit Aşka Gebe

Bütün koyu karanlıkları tersine yırtarak
En soylu renklerden atlas çizdim sana
İhtişamlar doldurup minik avuçlarına
Yoksul desenleri yüreğimle işleyerek
Uçsuz bucaksız bir yaşam biçtim sana

Gözlerinde dansa kaldırıp tüm kâinatı
Saçlarınla donatarak bütün ormanları
Bedeninde yakarak arsız yangınları
Onulmaz bir düşe açarak kollarımı
Tasasız bir âlemin kapılarını aç bana

Köpükten kulelerimiz olsun bizim de
Eski sonlardan yeni başlangıçlar kurup
Yoksul serüvenlere atılalım birlikte
Asil yakarılarla tutunup kadın ellerine
Sobelenelim birbirimize bir menzilde

Dalgalandırma gönlümün sarı denizini
Ruhumun kıyılarında vakit aşka gebe
Şafağa sözlenmiş gecende bırak hüznü
Törpülenmiş anların kıymıkları tenimde
Seni bekliyorum yar sevdanın sahilinde

Kopar takvimlerden yaşanmamış günleri
Yokluğunla yüzleşti nicedir asi kelimeler
Götürmeden seni çok uzaklara gemiler
Aşkın tohumlarını çürütmeden gelgitler
Bitir hoyrat bekleyişlerimi gönlüme gel