Ruhumun kelebeği uçtu

Ruhumun kelebeği uçtu yalnızlığıma
Ben baharın aşk babasıyken
Sen gittin ankara’na
Bulutsuz bir umut güncesinde
Gelmene arzular ekleyen arzu çiçeğim
Seninle aynı meyvede bağ olmak ister
Gel gayrı bunca hasret yıldızım yüreğine yıldızken…
Bir bulutun ağlamasında
Yağıverdin aşk toprağıma usul usul…
Bense hep kaçkın tutkuların tuzağında kahırlara rüzgârdım
Adı konulmamış ummaların ümmisiyim şimdi
Gözlerinin önünde gülücük heykeli yaptı umutlarım
Bulunmamışlığın bulantılarında aktı suların
Şimdi sütbeyaz heveslerin akışındayım
Bahar geldi
Sen gittin
Ruhumun kelebeği güneşine ölümcül kalıcıyken
Uçamadım sensizliğe
Kalakaldım lal pişmanlıkların peşin özlemlerinde