Ruhumun Kaydı Şiiri - Alaaddin Emre

sesimi yağmurla sindirmeye baktılar
kapılarım nehirlere açıldı
ceplerimden kuşlar fırladı
sözcükler yalnızlığa dokundu
bozdu sessizliği
seslerin içi oyuldu

hızla ezmeye kalktılar
gecede bitmeyen raylar üstünde
harflerim vardı
bir kentten bir kente aktı

kurutmaya kalktılar karanlıkta
serin soluğumda yaprak yeşerdi
boyuyla ıslaklığı çizdi
ağzımın çatısı bıyık
pencereler açtı düşlerimle

kapatmaya kalktılar üstümü
toprağı aralayıp karınca yuvasından çıktım
leke onların olsun
kırmızı benim

öteye çekilmemi dilediler
rüzgârımdan korkanlar
bilemediler ki
rüzgârım taşları okşar

ne denli uğraştılarsa da
ruhumun kaydını tutamadılar
o devrik bir tümce
önde gelen eylemiyle