Ruhumun Kara Kutusu Şiiri - Orhan Gülaçar

Seven insan kahırdan kaçamıyor biliyor musun ?
Kahrolmak da bir bağlılık çünkü !!
Dünyanın kaç bucak olduğunu öğreniyorsun !
Bir ses , bir nefes , bir haber yok ...
Kendini kahır bulutlarının içine buluyorsun.
Adına körü körüne sevmek diyorlar ,
Elini tutamıyorsun,
Yüzünü okşayamıyorsun
Sesinin nefesini duyamıyorsun !
O sesim nefesim
Güneş yüzlüm dediğinin
Haberi bile olmuyor bunlardan...
O ,kendi hayatında yaşıyor ,
Kendi dünyasında dolaşıyor ,
Kendi heveslerinin peşinden koşuyor ,
Kısılıp kalıyorsun yaşadığını sandığın yerde...
Yüreğinden dökülüyor duyguların...

Ruhunun kara kutusu içine !!