Ruhumun İncisi Şiiri - Dervişe Güneyyeli

Sen
Ruhumun incisi,
Öyle derinlerde, öyle derinlerde saklanmışsın ki…
Tam 700 yıl seni beklemişim.
İçimde yanan hasretle başa çıkamadım bilesin.
Ne dağ kaldı, ne taş, deniz, ne de toprak
Bin bir yangının, depremin, selin sebebisin

Şu an titreyen yüreğine merhem gibi sürünsem
Çırılçıplak ruhunun ten elbisesi ben olsam
Sana dokunsam
Bu afetler biter mi
Yoksa bu vuslatın harına dünya dayanmaz
Batar mı dersin?

Bilinmez sorular bunlar; öğrenilmez değil
Cevap ne olursa olsun
İyi ki hayatımdasın
Varsın uzakta ol,
Saçlarımızın teli karışmasın
Gönül telimiz dolanmış sarmaşık gibi
Bu öyle içli, öyle kızıl bir bekleyiş ki
Elbet vuslat günü gelir dayanır suretimize
Ve işte o gün
Varsın dünya kül olsun…