Ruhumun İklimleri Mevsimsiz

Ruhumda iklimler amansız
Tayfun, bora, afet zamansız
Güne hasret üşüyen tenim
Kutuplardaki buz sahilinde.

Ruhumda iklimler mevsimsiz
Baharların tadı yok, güz gibi
Çiçekler renklerinde gülmüyor
İçimde hergün birşeyler ölüyor.

Ruhumda iklimler duygusuz
Yad etmiyor aşkları diller
Hissetmiyor sevdaları insan
Gözlerden akıyor sanki nisan.

Ruhumda iklimler kaygılı
Gözlerimin kıyıları hırçın
Metanetin duvarları yıkık
Evhamlı ruhum artık bitik.