Esen her rüzgâra kapılıyor
Öyle latif ki meltemle bile sarsılıyor.
Duygular hem okşar onu hem kamçılar,
Hissiyatımın damarlarında o dolaşır.
Bedenim onunla taze
Ruhum, bedenime enerji veren kan
Sonsuzluğa bir kapı,
Ebediyete bir pencere Ruhum
Ruh bu; oyuncak değil,
Rabbimden bedenime bir üfürüş,
Kâinatta ki ilahi sanatın soyut göstergesi,
Bedenimin bitmez tükenmez hazinesi…
Acaba derim; ruhumun ızdırabı nedir?
Rasulullah’a sevgisi ne kadardır?
Bu sevginin ölçüsü ne miktardır?
Acaba ruhumun ızdırabı bu sevgiden uzaklığından mıdır?
Daha kaç elekten geçecek belki!
Elekler elendi mi o zaman,
Hakikatler su yüzüne çıkar,
Ruhumun sevgisi O’nun sevgisi olsun…
Ruhumu içti bedenim,
O’nunla hayat buldu,
Peki ruhumun ruhu nedir?
Onun payesi büyük; çünkü O’nun sevgisi…
Kayıt Tarihi : 4.5.2006 13:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!