Ruhumun Günahı Şiiri - İbrahim Korkmaz

Güneş, kurut artık, ruhumun günah yaşını,
Mutsuzluk, bitir kalbimle kasvet savaşını,
Ayna, yüzüme bakta ağla, paylaş acını,

Tanrım, bırak beni ben yoklukların malıyım,
Sar yokluk kollarına sende şefkat bulayım,

Sürgün ve mecalsizim kokuşmuş şehirlerde,
Sevgim şimdi ağlıyor ağlanmayacak yerde,
Getir rüzgar bana, ya da söyle ölüm nerde?

Hayatta damla damla, köpük köpük eririm;
Merhameti değil, ben Azrail’i isterim.

Zaman, bana geri ver mesut çocukluğumu,
Umutlar bir umut çizin bulayım yolumu,
İstikbalim, sen öldür içimdeki korkumu,

Ne var ne yoksa her şey üzerime kenetli,
Ben emilmek için varım herkes senli benli,

Kimin bu dünya? Hadi söyle… kimin bu kader?
Dünyamı var, kader mi? Her şey yokluğa gider,
Var dünyası neyin var, yalnızca sevgin yeter.

Susma yüreğim haykır, bugün cehennemdesin,
Kaderim hadi kurtar beni, söyle nerdesin?

Gölgem nankör olmuş terk etti acımasızca,
Dudağımda sitem, küfrün sözü anlamsızca,
Kimim…neyim..? Sorular, sorunlar hesapsızca,

Alın kuşlar, götürün beni benden habersiz,
Nefret koyun içime yaşayayım sevgisiz.