Ruhum gökyüzünde aksediyor.
Kapkara bulutların ardında şimşekler çakıyor.
Ve gözyaşlarım yağmur damlası olup toprağa iniyor
Sana iniyor..
Sen topraksın ben ise yağmur.
Ve sana ulaşmanın tek yolu gökyüzündeki o kara bulutlar.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
başlık işi baştan bitiriyor
eridim sözlerine
mükemmel benzetmelerine takdirimi sunarım
Ama yağmurun toprakla; senle buluşması...
Ve yağmurun kokusu... saracak bedenimizi...
Sonsuza dek sen ve ben...
Yağmur ve toprak...
Ve mis gibi bir toprak kokusu..
Saracak her bir yanımızı...
Ve sonsuza dek sürecek gibi ruhumun gözyaşları...
Umarım göz yaşların son bulur. Güzel yüreğe selamlar.. tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta