Ruhumun Erleri Şiiri - Akadir Salihoğlu

Nasıl bir yürüyüştür bu!
Geceyle gündüz el ele, rap, rap…
Bir şeyler söylüyorlar
Bir şeyler söylüyorsun
Ayrı ayrı dünyalar kuruluyor düşlerin yatağında
Kurtlanıyor düşünceler
Sıcaklık yitiyor;
Yutuyorum dilimlerini zamanı parçalayıp
İfade sıralanıyor,
Kelimeler, cümleler, rap, rap…

Karşı koyduğumda kurguya
Ya da söktüğümde oluklarını lügatın
Sağanak akıyor zihnimin saçaklarından damla damla;
Bir ad buluyorum beni anlatan,
Benim olsun istiyorum,
Gördüğüm, dokunduğum, hissettiğim sen olsun;
Geliyorsun yanıma;
Yalnızlıksa varlığımın temposunu hapseden,
Etrafımda duvarların örüldüğü her bir tuğla,
Dizi dizi, rap, rap…bakıyorum ardından.

Gözlerim kapalıyken seçtiğim renk cümbüşü,
Boğuştuğum hayaletler, hasta saatler;
Sıralanan yönler, kuzey, güney…
Ayağımı bastığım toprak,
Soluklandığım her an, sıra sıra, rap, rap…

Ne peydahlanıyorsa içime nedeni belli olmayan
Piç olan anlık düşünceler
Zamana yayıldığında,
Sökülüyor giden heveslerin tutamadığı heyecan…
Merhamet dilenmek geçiyor içimden,
İçim susuyor…
Neyin hesabını yapmak için alsam elime kalemi,
Hesaplar karışıyor;
Eşitlik sevdasına bozduğum denklemler bırakmıyor yakamı;
Çekiyor, gece ve gündüz;
Ölüm mü kusursuzluğa sevdalı, sevda mı ölüme karşı duran!
Her an aç,
Heveslerin beslediği yürek doyumsuzluğun tezgâhında.
Bundandır,
Ömrümün hiçbir durağına nokta koyamamam;
Gelenler, geçenler göz temasında.
Bir doğuyor güneş, bir batıyor;
Uzanıyor gölgeler, adım adım, rap, rap…