Ruhumun En Ağır Tonlaması Sevgin

Senden beni çıkarırsan ne kalır?
Ne kalır sevgiden hüznü çıkarırsan?
Kökünü yitiren ağaç nasılsa;
Umutsuz, hesapsız duygularımda öyle.
Ant içmek seninle ayrılık ile vuslat arasında bir yerde.
Sayıklamak sevgiye düşen en yıpratıcı kelimelerle.
Zamanı ile mekanı olmayan Mecnun misali;
Bilinçsiz bir hal var sensizliğe dönüşen.
Pasaportu olmayan bir bedeviyim kalbine giremem.
Fay hatları kırılan kuşum kanatsız, sözsüz, türküsüz…
Ruhumun en ağır tonlaması: Sevgin
Seni benden alırsan ne kalırım geride;
Güneşi görmeyen koskocaman yıkık bir ülke.

Fatih Ataşçi
25.09.2016