Gitmek mi zor, kalmak mı?
Ben gittim yâr
Gittim gitmesine de
Bir ömür yeter mi unutmaya seni?
Gel de sana kanayan şu kalbime sor.
Ayrılalı ikliminden
Güneşimin gözleri kör
Kara kış düşmüş her bakışıma
Kirpiğimin zembilinden sanki gecem asılıyor
Sensizlik oturmuş bağrımın mihenk taşına
Sen fakiri şu canıma mezar kazıyor
Sol yanımda azap kuşlarının çırpınışları
Nefesimi düğümlemiş ruhumu parçalıyor.
Adına ayrılık dediğim yâr
Sensiz bir yanım ölüm
Bir yanım kalım şimdi
Sözlerim firkat
Gözlerim gurbetken sana
Senden sonra bu dert
Bilki iflah etmez beni
Yüreğimin yangınında kıvılcım olsan da bana.
Yıkılası hasretim
Yoksunum şimdi
Ölesiye sensiz
Ölesiye bensizim
Ateşten mızrap olmuş bu ayrılık
Sensiz saatleri onikiden biçiyor
Zaman yokluğunun gergefine takılmış
Takvimler hasretinin hicranını içiyor.
Bir dağ gibi özlemin büyüse de içimde
Yokluğunun acısından yüreğim küçülüyor
Sensizliğin tükettiği yerde
Ben bittim yâr
Bittim bitmesine de
Ruhumun elleri gölgeme kan içiriyor.
Arzu Karadoğan
30.12.2010
Kayıt Tarihi : 24.3.2012 01:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ruhumun elleri