Ruhumun Çırpınışı

Nasıl efsunmuş bu?
Gece görmemiş çocuğu
yarasa kanında yıkayan
ne delice çırpınış
deniz görmemiş kolları
bataklıklarda sınayan
ciğerlere zehir solutan
ne kirli bakışlarmış.

Beni içine çeken çılgınca bir girdap bu
başım dönüyor
kum fırtınası oluyor attığım adımlar
kıramıyorum kalbime gerilen zinciri,
ağlayışlar açtırmıyor saksıdaki karanfili
direklerim çürüyüp,düşmüş çamura
gücüm yetmiyor inşa etmeye ruhumu
telef olan sürünün düştüğü toprağım
her çırpınış yara açıyor içimde
kuzuları kurt kapıyor
bense orada çatlamış,biçare toprağım
saf bir suyun elinden olacak dirilişim.

26-05-2008
ANKARA