Ruhumun Bir Yanı Aşktan Fukara

Ellerin boynuma, dolanır durur
Sevgisiz zamana yine beş kala
Yüreğim nedensiz, çoşar kudurur
Şubatın ondördü beni yakala
Ruhumun bir yanı aşktan fukara

Tanrıya dilenen eller sızlarken
Uzaktan uzağa sessiz izlerken
Bükülmüş boynumla seni özlerken
Yüzümün yarısı olmuş kapkara
Ruhumun bir yanı aşktan fukara

Bir mazi sayfamın göçmen kuşları
Titriyor soğuktan karlı kışları
Çatmışta bakıyor öyle kaşları
Mazide yaşanmış sonrası ara
Ruhumun bir yanı aşktan fukara

Beyazlar içinde gece görünmüş
Kocaman bir bezden kefen örünmüş
Ölmeden toprağa yüzü sürünmüş
Açılan çukurla düşmüş mezara
Ruhumun bir yanı aşktan fukara

Deymesin ellerin ellerime hiç
Zehirli sulardan doya doya iç
Kalmışım yalnız tek başıma piç
Hançeri batırdın hep yara yara
Ruhumun bir yanı aşktan fukara

Kadındın inleyen namelerinde
Gidene hep geri gelmelerinde
Çığlıktın odanın hanelerinde
Dökülen bu terler söyle kaç para
Ruhumun bir yanı aşktan fukara