Ruhumu Okşayan Sesler Şiiri - Adem Eken

Rüzgarın ağaç dalında çaldığ kaval .
Bu kadarmı çıkar güzel bir ses.
Kaptırdım kendimi sanki herşey hayal.

Suyun damla olup çıkardığı akustik ses.
Notaları bilirmişcesine dağılır ormanda.
Unuturum dertleri ruhumu okşarcasına.

Bağrından kopup gelen şu fırtına.
Benden bir şeyler koparmak ister.
Var git yoluna dertlerim bana yeter.

Kırılan dallar kopan yapraklar.
Son noktalarında hüzün var.
Aklımdan geçen yaşlı hayaller.

Fırtınanın yok ettiği kumdan dağlar.
Bir burada bir orada konuşlanırlar.
Hayallerimden yoksun ne kadar uzaklar.

Kaldırımda kopuk kopuk taşlar.
Duvardaki çirkin yazılar.
Çiğnenen geçmişimi hatırlatırlar.