Ruhumu Doyur Şiiri - Abdulkadir Bakkal

Ah gülüm gülüm
Beyaz gülüm
Sevda'yı yok etmez ölüm
Ben sensiz, ben sevgi'siz üşürüm
Sevgi'siz her şey çırıl çıplak
Ben'de her şey den yoksun ve uzak
Donuyorum, üşüyorum, titriyorum.

Diplerdeyim en uç noktalarda
Zifiri karan'lıklar dayım
Ya kör oldu göz lerim
Ya da ben bende değilim
Ben ben de değilim, değilim şimdi.

Ben beni arıyorum benliğimin ötesinde
Ya menzil bana doğru geliyor
Ya da ben menzile gidiyorum
Uzun ince, uzun ince.

Up uzun bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Ne yol'ların sonu geliyor
Ne cevap'sız bilmeceler bitiyor
Bitmez olası zifiri karanlık
Beni bırakmıyor
Bitmedi bitmiyor.

Doğ ey ışık
Doğ ey güneş
Dog ey sonsuz nur
Doğda
Sevdayla, sevgiyle
İlahi aşk'la kıvranan
Ruhumu doyur.