şu aptal hayatta;
okadar hızlı yol alıyoruz ki,
ruhumuz çok arkada kalıyor..
hatırlayamıyoruz bile o'nu nerede unuttuğumuzu,
sürekli yükselen kariyerimiz olsun istiyoruz,
ve de çok paramız..
peki ya aşk;
bir gün olurya karşımıza çıkarsa
yaşarız bizde diye bekliyoruz..
ne kariyer,ne para, nede son model araba...
hepsi trişka! !
bir milad yaşadığım hayatımda,
keşke olsaydın yanımda...
teselli bulsaydım sesinde..
benliğimde sığınak aradıkça
sen tanelerinin altında ıslanıyorum..
niye içimde hep eksikliğin var..niye?
neden senden kopamıyorum?
anladım ki;
ben sevmeyi değil sevilmeyi beceremiyorum...
Kayıt Tarihi : 23.6.2009 09:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)