Masmavi denizlerinde artık sevda gemimi arama
Her yağmurda biraz kül, biraz da dumanım şimdi.
Mağrur bir sevdanın kilometrelerini asla aşamam
Ben ki gururuma yenildim, ruhumu da attım denizlere
Beni anlamak, belki de nicelerinin başaramadığı bir muamma olarak geçecek yazıtıma. Yıldızıma sevdalanmak, ayıma dokunmak zor gelir yüreksizlere. Kimi bir imbata yürümek, kimi de ışıkların uzak olduğu bir gezegene yol almaktır. Gecelerim masum, gündüzlerim tutkuludur. Sonsuz karanlığımda bile ışıklarım hep yansır. Ben, hüznün sözcüsü, acının gözcüsüyüm. Biraz ateş, biraz duman, belki de aşkın en çözümsüzüyüm.
Hüzünlere düşmüşse yürek umutların yükü indirilir. Bulutlar yağmura sevdasını döktükçe yeryüzü sulara gömülür. Aşk, sürgün kelimeleri özlemeye başlamışsa ve yıldızlar bulutlara ihaneti seçmişse yürekler rotasını kaybetmiş bir gemi gibi sevdanın gezegenine asla ulaşamaz. Geride kalan bastırılmış duygular, hiç yaşanamamış yaşanılacaklardır.
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
