Yasarken ruhumu, tenimden aldı.
Dünyayı gözümde hiçe indirdi.
Ne isteğim oldu ne de ayrıldim,
Çöplükte yasamaya, mahkum etti.
Hissiyatım kalmadı huzursuzum
Her şeyden nefret eder oldum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta