Ruhumdan öte bir köy yok Şiiri - Zeynep ...

benim sana kızmam sen üzülünce ye kadarmış.
bunu kalbim yerinde ağrıyınca bildim.
bunu daha sana bakmadan hissetmenin
komikliğine ara ara gülmekteyim hala.
ne beter sevmekmiş te anlamamışım.
gözlerinden sürgün yediğim serserim
kalbin,sesin rengin kırıldığında
neden benim de kalbim ağrıyor
buna bir ara açıklık getirir sen
sevinirim.
özlemenin gel demek olmadığını bildikten sonra..
şimdi bu sözü hiç çekinmeden
hiç susmadan
hiç bıkmadan damarıma basa basa söyleye bilmenin
memnuniyetin deyim.
özledim ulan!
burnumda tütercesine
ruhumda çekercesine
gözümde bitercesine
aklıma düşercesine
kalbimde çekercesine
özledim ulan!
özledim daha ötesi yok özledim!
sen neresinde sin..
demiyorum
demem de.
sadece diyeceğim o ki
sadece;
üzülme..
sonra söyle o dünya ya
seni bu kadar üzmesin
yakınlaştırma sın bana.
daha ne kadar yakınıma gele bilir sin ki?
ruhumdan öte bir köy yok!
ruhumdan öte bir ülke bir dünya yok!
daha ilerimde benden başka ben yok!
daha ne kadar yakınıma gele bilirsin ki.
yer yok fazla ilerleme.
Allah istemedikçe hiç bir acı öldürmüyormuş.
bunu sen bizi başka yüze terk edince bildim.
ama şarkıda geçtiği gibiymiş.
bir sevmek bin defa ölmek demekmiş
bin defa ölüp de hiç ölememek imiş.
yani yardan ayrı durmak
en acemisinden bir ölme biçimi imiş.
sadece insanın kalbinde patlıyormuş.
elinde kalıyormuş.
ve sevginin kırılmak gibi kendini bırak bir yana
uzaktan yakından bir akrabası bile yokmuş.
bunu sen üzülünce
kalbimin sen rengine bürün düğün de anladım..