Ruhumdan kopanlar 1

Ertuğrul Temizyürek
410

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Ruhumdan kopanlar 1

Seyredeyim âlemi çıkayım da göğe
Ama önce bırakayım kaldıramadığım yüklerimi
Söyleyeyim artık söyleyemediklerimi
İçimde kalmasın pişmanlıklarım
Geri vereyim haklının hakkını
Ardımdan ağlamasın sevdiklerim
Tutmasınlar yasımı
Hiç kimse sormasın yaşımı
Ne bade gözlü olayım nede sırma saçlı
Övmesinler yalandan gözümü kaşımı
Nasılsam öyle desinler bilenlerde öyle bilsin
Bilen biliyor zaten kim ne derse desin

Ağlayacaksa bir anam ağlasın
Ağlasın ki eller kınamasın
Babamda kına yaksın ellerime
Dökerse dökülsün gözyaşları yüreğine
Belki biraz yumuşar da yüreği
Geride kalanlar doyarlar sevgiye
Eğer okşamak isterse saçlarımı
Bırakın okşasın, içimde kalmasın
Dökülürse gözlerinden yaşlar
Aksın yüzüme ki içimde kalmasın
Ama sakın tutmasın ellerimi
Korkarım incitir yine ellerimi

Söyleyin ela gözlü Leyla’ma
Yaşayacaksam ben şimdi yaşarım
Cennete düşer isem şaşarım
Hep yaratanaydı isyanlarım
Bakalım bana ne der
Ne derse ne eylerse güzel eyler

Korkularım bitti artık Leyla’m ağlama
Ağlayıp ta yüreğimi dağlama
Sen yıka beni yine, sen incitmezsin
Sen sar sen kefenle beni
Son kez tut ellerimi, isterdim ki sakın bırakma
Hakkını helal et sevdiğim kalmasın yarına..

Deyin ki oğlum Batuhan’a
Baban asla benzemedi babasına
Ulaşamadıklarıma ulaşsın oğlum
Yoksa açık gider gözüm
Dilerim ki ulaşamadıklarıma ulaşır
Eremediklerime erersin
Sevda denizinde boğulasın oğlum

Atletinden bir parça koyun Batuhan ile Cerenin
Hiç olmazsa kokuları gelsin yavrularımın
Çok şey demek isterdim kızım,
Koysunlar da mezarıma saçını
Orada da koklasın baban okşasın saçlarını

Bırakında birazda ben seyredeyim âlemi
Görmediklerimi göreyim
Bilmediklerimi bileyim
Soramadıklarımı sorayım

Sonra beni de çağırsınlar huzura
Birazda ben kavuşayım huzura
Vereyim hesabımı eksik ya da fazla
Ne söylese kabulüm yeter ki kulum desin
İster yürütsün sıratta isterse çeksin mizana
İster atsın ateşe, isterse bıraksın arada
Sanma ki umurumda
Bırak birazda ben çıkayım miraca
Neden korkayım ki o değil mi Mevla?
Affederse affeder, etmezse yanarım zaten
Cennet de ya da cehennemde ne fark eder

Gelsin Azrail alsın tatlı canımı
Bıraksın bana imanımı
Cennete girmek için
Cehennemden korktuğum için değil
Gerçekten sana inandığım için
Kalsın bana imanım, yoksa vermem Azrail’e canımı
Alıyorsan gel sen al canımı

Bu gün birazda ben huzur bulayım
Bitsin artık hasret, dinsin özlemim
Senden geldim yine sana dönerim
Ne korkum var narından nede umudum var nurundan
Ateş senden ise yanarım nur sendendir banarım
Sen iste Mevla’m ben cehennemde sonsuza dek yanarım…

Ertuğrul Temizyürek
Kayıt Tarihi : 11.4.2008 15:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ertuğrul Temizyürek