Ruhumdan Gelen Mektuplar-ıı-

Zambak bırakın kanasın....

Bu kaçıncı kaçış Aşk’tan yana
Kaç yemin bozdun bu Aşk’ı hiçe sayarken
Beni pervasızca ruhundan satarken

Bozuk para gibi harcarken Aşk’ı Allah’ındandamı utanmadın
Koca bir kesit gözlerimde beynimde
Canımın koparılışına gözyuman o gözlerinden kaçarcasına koşuyorum
hiçligine........

Umudun koynunda beslenen o yalan hikayeyi bir daha okumamak
açmamak uzere....

Kandırılmışlıkların toz duman içerisindeki
O mahşerin ucra köşesine fırlatıyorum....

Siyahların suslenildigi sahte sözlerin
Kurulan her cumlenin her satırına her karesine çizik atıyorum
Yırtıpta atıyorum
Kanatıpta atıyorum...

Ne Zuleyha’nın ateşiyle ne de Leyla’nın bozgunuyla seviyorum seni
Sen ne Yusuf olabildin ben de ne de Mecnun
Yalnızca ilahi sürgün...

Koşuyorum hiçligine
Nefesnefese son nefes gibi kaçıyorum ilahi gözlerinden
Kavruldugum o siyah teninden şavkından isyanımdan koparcasına kaçıyorum
Teslimiyeti dilemişken
Sana dair tutunacagım hiçbirşey bırakmadın geride..ama hiçbirşey...

Sarasarpa olmuş bedenimin
Çarma gerilen gençligimin
Nutku tutulan Aşk’ımın
Lal olmuş sevdamın
Körelmiş vuslatımın bittigi yerdeyim..
Uçurum uçurum gittigimsin... neçare! ! !

ve ıslak bir gece daha duşlerimde.........

.....................Bir cigara daha yaktım umudumun ustune!

.....................Canımı kazıdıgın ayrılıgın muhrune!

.....................Bir geceyi daha yaktım agıtlarımın ustune!

.....................Yuregime tutuşdurdugun feryadın hukmune!