Ruhumdan Gelen Mektuplar-ı-

Yuregimin susturuldugu şu lanet olası hayatın nesine yanayım
Kanı beşpara etmez insanlıgın sahteligine mi aldanayım

Ayaklarımın yerden kesilmesine vesile olan huzzam hiçliğe mi yanayım
Hangi şehrin ışıklarında ıslanmış bu girdap sessizlik

Hangi boranda ıskalanmış azaplar
Verin beni bana alıpta kendimi uçurumlara salayım

Başıboş martıların haykırışlarına dolanayım yalnızlıgımın hiçkimsesizligimin
Damarlarımdan akan kanı durdurayım volkan volkan

Estirildigim savruldugum gençligimden atılayım yana yakıla
Beynimin mıhlandıgı nutkumun tutuldugu isyanımı salayım uçurum uçurum

Beni bana baglayan kalbimin tek tek satır satır hiçligine asılayım
Varsın kopsun bu can bu bedenden böylesi yaşamak benim neyime

Kançanagı gözlerimde hırs ve vazgeçiş hakimken, senden kaçış Ey ruhum senden! !
Ezeli yoklugumun hukmu hayatın hançeriyken, sen neler bekliyorsun Ey ruhum benden! ! !

Sırtımda yer kaldımı bilmem hançerini saplamayan oklarını savurmayan
Gözlerimden fışkıran yaşların kaçıncı sancısıdır bilmem

Aşımda zehir!
Aşkımda zehir!

Katrankarası geceler gel gör ki velfecir
Yaşamın ta kendisi azrail

Heryer leş leş firavun
Secdeye hukmetmiş gafillerin denizinde alabora ateşlerim

Ellerimde yırtılmış gençligim çırılçıplak
Kendimin öksuzlugu girdap girdap

Yanılgılarım toprak toprak
Yangınlar yakmıyor ıslaklıgımla yagmalanarak

Hey sen gecemdeki Zambak! ! !
At zuluflerini yak geceleri vur demin uzerine uzerine

Bırak şiddetlensin bu ayrılık kokan şafagımın uzerine
Adını yadsıdıgım ezeli bahtımın uzerine

Yak yak yak ki savrulsun kullerim ihanetin seyrinde
Geride kalsın bir tul beyaz gelinlik hayallerimin ustune...