Ruhumdan damlalar! Şiiri - Mustafa Cilasun

Gördüğüm ne rüya
Ve ne de ütopik bir seremoni hicranı hazdı
Baharın ilk sızıntılarıyla ruhumu okşayan erdemli bir tanıdıktı

Lütfen üzülmeyesin
Ve de yese kapılarak elemi nefeslenmeyesin
Hareket ve kuvvetin idrakiyle düşünmelisin ve hikmeti bilmelisin

Akıl insanla anlamlı
Fikirlerde nice erdemli anekdotlar var saklı
Hak adaletle anlamlı fakat vicdan kalbi cenahlı mizanla sağlandı

Kim kimliğin irfanıyla
Nedenler umudun fermanına hasredilen niyazla
Evrensellik, ancak Kuran’ın vaaz ettiği insan muştusuyla orantılı

Sahibim açıkça belli
Önderim ötelerin güzelliğini hasreden nebiydi
Mürebbi kimliği ne için güzellikti, ashabı suffe kimler için öğüttü

Ondan geriye ne kaldı
Talan ve yağmalamadan kimler bir zaman usandı
Eşrefi mahlukat ne için dışlanan bir argüman olarak tarihe kaldı

Etrafı maslahat sardı
Azimet ne kadar hak kimler için raflara bırakıldı
Nefsin her zaman fırsat kollayarak zavallı olarak ruhumu kuşattı

Nereye baksam tuhaftı
Kim neyin peşinde koşuyor fevkalade karanlıktı
Ufki aydınlık sadece ekranlara saklanan reklam pastasından andı

Fisebilillah diyerek koşanlar
Kimliğin kadrinde muhtelif boğulmalar yaşayarak
Yıllara sâri uykulara dalan saflar, şimdilik çok suskunlar haklılar

İnanmak eminlikten korkmak
İlmi siyaset safsa satında bir gün ayyuka çıkmak
Kürsülerde avazın çıktığı kadar bağırarak bağnazlığı kuşanan anlar