Belki,ilk günüm son günüm olacak
Hayalim peşinden hilkat doğacak
Kaçamak bakışlar ruhum boğacak
Senden bana yalnız sitem kalacak
Ömür ışığı yılları aşmaz
Yaftalı gözler boğazdan taşmaz
Karanlık semtte aydınlık olmaz
Yollar kıvrım kıvrım yolunu bulmaz
Hikayemin aktristi oldu figuran
Pusudaki ihanet,elde kahraman
Sendeki görüntü,hercai duman
Gözümü yumdukça gördüğüm an
Köküm,ocak; tabancam serhaddim
Cibalde nesnem,devasa hiddetim
Münzevi şirazem,bilirim haddim
Beyaz dilekçeme sonsuz hasretim
Şair der ki:'Hatırlamamak için
Unutmamalı insan tek zerreyi
Maziyi istikbale devirmek için
Lügatın boynuzu,tenden içeri
Sen söyle münipim sen söyle
Hangi deprenişin meyvesiyim
Ruhumdaki çile nedir böyle
Kıyameti içimde yaşar gibiyim.
Kayıt Tarihi : 3.11.2010 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metehan Büyükcivelek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/03/ruhumdaki-cile.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!