Ruhumdaki Bekâret Şiiri - Murat Gökçe

Varsın heba edilsin ömrüm senin uğrunda
Sanma divane gönlüm gün gelir senden bıkar
Yüreğim çok mazlumdu yer açmadın bağrında
Sevdandan geçmem ama ayrılık canı yakar

Zoruma gitmez artık nasıl olsa alıştım
Yemin olsun kaç kere unutmaya çalıştım
Aşkta savunmasızdım pençesine iliştim
Gönül yaşlar döktükçe aklıma seni takar

Şimdilerde ben mahkûm esaret ömür payım
Bu ne onulmaz acı ne zamansız bir kıyım
Belli ki cezam idam başlarsa geri sayım
Dönmesi mümkün değil aman vermeden sıkar

Yokluğun kaygı dolu apansız korku saçar
Beden senden ayrıysa her saadetten kaçar
Felek oyun oynarken nedense beni seçer
O bir usta oyuncu ben ise fazla sakar

Gün gelince kavuşmak olur mu bilmiyorum
Şu hasretlik vuslatı bulur mu bilmiyorum
Zavallı can yaşar mı ölür mü bilmiyorum
Beni hayat değil de yalnız özlemin yıkar

Adın dilimde artık değişmeyen nakarat
Tattığım işkenceyi sayamam ki hakaret
Teslim oldu sevdana ruhumdaki bekâret
Ahiretteki yerim cennet olsa ne çıkar

Murat Gökçe Karsî
13.11.2017