Ruhumda Pranga İzleri Şiiri - Ercan Demirci

Tanımsızdır sevdalar benim gönlümde.
Ve hatta anlamsızdır bir çoğu.

Ben sevdalı değilim;
Yoksa ruhumda pranga izleri!
Ve alışmamışsa kulaklarım,
Zincir şakırtılarına.
Kan çanağı değilse gözlerim,
Katıksız hücre hapsi yememişsem,
Umuda türkü yakmamışsam,
Dört duvar arasından.

Ben sevdalı değilim;
Kaldırımlarını kasabamın,
Karış karış arşınlamamışsam,
Senli benli olmamışsam,
Sokak kedileriyle.

Ben sevdalı değilim;
Telaffuz ediyorsam bir çırpıda,
Ölümü ve özgürlüğü,
Ve haykıramıyorsam öfkemi.
Gurbet solurken ciğerlerim,
Kıblemi sılam bilmemişsem.

Ben sevdalı değilim;
Cesaret edebiliyorsam eğe,r
Her gün doğuşunda aynalara bakmaya.
Acıktığımı hissediyorsam,
Ve uyuyakalmışsam,
Islak kaldırım taşlarında.
Kulak kabartmıyorsam,
Poyraz esen rüzgarlara,
Deli vuran dalgalara.
Öfkelenemiyorsam gülen insanlara,

Ben sevdalı değilim;
Alamıyorsam yüreğimi avuçlarıma,
Ve diyorsam ne işi var gül dalında dikenin,
Ve neden seherler karanlık ardı ülkelerdedir,
Ve diyorsam neden darılmaz analar,
Katil çocuklarına!

Tanımsızdır sevdalar benim gönlümde.
Ve hatta anlamsızdır bir çoğu.
Ya ben, ya sen, ya biz
Sahi
Neden sevdalı değiliz?