Ruhumda Kırılıyorsun Binlerce Parçaya

ilkler ve sonlar sessizdir....bir ufuk kadar uzak hayallerin içinde bir nefes kadar yakınım aslında sana.... sen geceye ait kelimelerin sessiz savaşcısı....ruhumu teslim ederken ellerine.....aslında bir o kadar da seni teslim alıyorum....üzerime bindirdiğin agırlıkların en zoru sensizlik aslında....
mezar olsaydın ben mışıl mışıl uyurum içinde herşeye rağmen....ama sen mezar değilsin.....öldürsem seni içimde binlerce kere,,,,sen ölümsüzsün öldürülemezsin....

yalnızlığımın çizgiötesinde,bilinmez bir yerinde....
sen bir şiir misali uzanmaktasın yaşantıma.....
yokluğun vazgeçilmez ağırlığında....
yaşarken ruhumun fırtınalar kopan hasas bölgesinde,
gecenin ilerleyen....gündüzün ansızın belirleren düşleri vardı....uyumsuzluklarında hayallerimin yansımasıydın
hiçliklerin içinde herseyin dısındaydın.....
karanlıgın cızgisel düşümü
hissedilirken korumasız...,en ürkek şekilde,
bakan gözlerdi....gecenin farklı anında,
durulmuştu zaman..... saatler içinde hapis kaldım ….gece ağır ve sessizce örtüyordu şehri.....
her zamanki sahiplenmesiyle ….
silik bir resim de saklı hatıralar.....sen saklıydın her karesinde....
....hayat akıp geçiyor tüm olanaksızlıklar sarsada her tarafını....hayata tutunman lazım cocuk....yırtılmış bir sonbahar akşamında bir kursun agırlığında kelimeler gecerken beynimde....sen düşsün...gercege ceyrek var çocuk....uyuda cocuk hareket edelim sende saklı kalan gerceklerine....
devrilmiş hayaller yarıda kalmış düş bahçemde nefeslerimde var oluyorsun...bilinmeyenliğinde.... aynalara carpıp ruhumda kırılıyorsun binlerce parcaya